ايپوليت يا هيپوليت تِن اديب و منتقد فرانسوي در 21 آوریل 1828م در فرانسه به دنيا آمد. وي با كمك هوش و استعداد فراوان خويش توانست ضمن تكميل تحصيلات، در سن 25 سالگي از رساله دكتراي خود دفاع نمايد. چند سال بعد، اين رساله انتشار يافت و اصول تحقيق و نقد آن، مبناي تاريخ ادبيات جديد فرانسه گرديد. تِن پس از چندي، در زمينه نقد و بررسي آثار ادبي، كتبي نگاشت و آن گاه به سوي فلسفه كشيده شد. وي پس از چند سال سفر به كشورهاي اروپايى، كتاب معروف خود به نام ريشه‏هاي مملكت در فرانسه معاصر را در 6 جلد نگاشت. در اين اثر كه بسيار شهرت يافت، تن در حدود سه هزار صفحه درباره تاريخ فرانسه در زمان انقلاب و زمان حكومت سلطنتي نگاشت و در آن با كمال بي‏طرفي، مراحل مختلف تحول جامعه فرانسوي را مورد مطالعه قرار داد. هم‏چنين پرده نقاشي دقيقي از جامعه نوين پيش چشم گذارده كه باز، ريشه‏اش را در جامعه قديم يافته است. در نظر تن، در فرانسه قديم، لذت، مورد توجه مردم بوده و در فرانسه جديد ثروت، ماجراجويى و جنگ. روح قضاوت جامعه كه عنصر اصلي اين اثر است و هم‏چنين استعداد نويسندگي انكارناپذير تن، موجب شده است كه اين كتاب تحقيقي مفصل، در رديف آثار مهم آخر قرن نوزدهم قرار گيرد. هيپوليت تن در سال 1878م به عضويت آكادمي فرانسه پذيرفته شد. به طور كلي وي نويسنده‏اي پرقدرت است كه از نظر فلسفه در نسل طرفدار فلسفه تحقيقي يا اثباتي آگوست كنت قرار دارد. تِن از نظر ادبيات نيز در بزرگان پس از خود نفوذ عميق برجاي گذاشته و در قلمرو آثار تاريخي، ارتباط تاريخ را با زندگي جوامع بنيان گذارده است. به طور كلي هيپوليت تِن در كتاب‏هايش كوشيده است تا آثار ادبي، هنري و وقايع تاريخي را با توجه به سه عامل نژاد، مكان و زمان، تشريح كند. از تن آثار متعددي بر جاي مانده كه ايده‏آليسم در انگلستان، فلسفه هنر در يونان، فلسفه هنر و تاريح ادبيات انگليس در 5 جلد از آن جمله است. هيپوليت تِن سرانجام در 5 مارس 1893م در 65 سالگي درگذشت.